Bir şirket kölesiyken, gözümü açtığımda kendimi oyunun içinde soylu bir yan karakter olarak buldum. Tek sorun? Kaderimde, geleceğin baş kötüleri olacak veletlerin elinde feci şekilde ölmek vardı.

Buna izin vereceğimi kim söyledi?

Madem öyle, o potansiyel kötüleri bizzat “eğitecek” ve huzurlu lüks hayatımı garantileyecektim.

Planım tıkır tıkır işledi: Onlara sponsor oldum, travmalarını iyileştirdim ve kötülüğe sapmalarına neden olacak tüm engelleri ortadan kaldırdım. Sonuç? Hepsi de dürüst, başarılı ve tamamen normal bireyler olarak büyüdü.

Artık tek yapmam gereken arkama yaslanıp zenginliğimin tadını çıkarmaktı. Ama nedense, krallığın bir numaralı düşmanı bu sefer… bizzat ben olmuştum.

…Bir dakika. Plan bu değildi?!