Bir romanda, çocukluk arkadaşı ve nişanlısı prens ile, hizmetçi Hellena ile, evlendiğinde kendini zehirleyen Eliz adında bir kötü kadının vücudunda reenkarne oldum.

Bunu fark ettiğim andan itibaren tek bir amacım vardı.

Bu romandaki dünyadan kaçıp gitmek.

Ölümden sonra bile bu dünyadan çıkmaya çalıştım ama ‘dünya’ buna izin vermedi.

Ancak orijinal romandaki “Eliz” yolunu reddettikten sonra, Eriz’e zulmeden ve görmezden gelen adamlar, onun ilgi ve şefkatini dilemeye başladılar.

Hellena’yı dirilten rahip sordu: ”Kimsin?”

Hellena’ya sonsuz sadakat sözü veren savaşçı bile “Sen… sen gerçekten Eliz misin?” diye sordu.

Hellena ile evlenmek için Eliz’i reddeden prens, “sen değiştin,” dedi.

Garipti.

Daha önce kimse Eliz ile ilgilenmiyordu.

“Zaman geçse bile sevecen olmak istemiyorum.”

Bu dünyayı sevme konusunda kendine güveni yok.