Azizeye çok benzediğim için büyük acılar çekmem zaten haksızlıktı, ama kötü adam neden beni hiç acımadan öldürdü? Hayır, aslında kitapta gerçekten ölmeye mahkûm olduğum yazıyordu. ‘Hayatım çoktan mahvoldu. Her şey bir yana, neden gülünç bir şekilde ölecek kişi ben olmak zorundayım? Hâlâ umut var! Henüz hiçbir karakterle tanışmadım, o yüzden kaçıp gideceğim! Ama neden kötü adam gözümün önünde yere yığıldı? Büyük bir çabayla, ölümün eşiğindeki kötü adamın hayatını zar zor kurtardım. Ama şimdi beni kızı olarak evlat edinmek ve bir aziz olarak yetiştirmek istediğini mi söylüyor?! İşte böyle, sessizce ayrılmadan önce birkaç günlüğüne onun kızı olmaya karar verdim. “Benim kızım bir dahidir. Bu dünyada benim kızımdan daha melek gibi bir çocuk yok.” …Sanırım babamı çok iyi ikna ettim. Gerçek azizin peşinden gidenler bile bana ilgi göstermeye başladı. Yanlış giden neydi? Benden nefret etmeniz gerekmiyor muydu?!